Pengenalan
SEKAPUR SIREH ORGANON PERUBATAN
Homeopati telah
ditemui oleh seorang doktor perubatan konvensional yang bernama Christian
Friedrich Samuel. Itulah nama sebenar Dr. Samuel Hahnemann yang kita kenali.
Penemuan homeopati itu bermula dengan ujian beliau terhadap beberapa dos
Cinchona yang dikatakan pernah digunakan untuk merawat malaria di Amerika
Selatan dan Eropah. Ujian itu dilakukan terhadap diri beliau sendiri,
sesuatu yang tidak diamalkan dalam perubatan konvensional.
Sejarah
Lahirnya Organon Perubatan
Dr. Samuel
Hahnemann berjaya mengesahkan tindakan kesembuhan kulit pohon Cinchona pada
tahun 1790. Enam tahun kemudian, beliau telah menguji-buktikan lebih banyak
ubat dadah ke atas dirinya, kekawan dan juga keluarga beliau sendiri bagi
membuktikan dan mengesahkan Undang-undang Similia (keserupaan) yang ditemui
oleh beliau. Pada tahun 1796, beliau mengeluarkan hasil penemuan beliau di
dalam Hufeland’s Medical Journal di dalam sebuah artikel yang
bertajuk ‘An Essay on a New Principle for Ascertaining The Curative
Powers of Drugs and Some Examination of Previous Principles’.
Apabila Dr.
Hahnemann mempraktik ilmu perubatan baru berasaskan undang-undang similia,
beliau berhadapan dengan pelbagai masalah dalaman dan luaran. Berpandukan
pengalaman-pengalaman dan ujian-ujian yang dicerap, sikapnya terhadap
penyakit, tindakan-tindakan ubat dadah, kaedah menguji kesan-kesan positif
ubat, perhubungan di antara penyakit dan fenomena ubat dadah, serta kaedah
aplikasi dan penyediaan ubat (penawar) homeopati mulai terbentuk secara
beransur-ansur.
Selain daripada
artikel yang disebut terdahulu, beliau juga menulis beberapa artikel lain
seperti Aesculapius in the Balance (1805), Medicine of Experience
(1805), On the Value of Speculative System of Medicine (1808), dan
Observations on the Three Current Methods of Treatment (1809). Kesemua
hasil tulisan beliau itu telah turut sama membantu beliau untuk menyepadukan
hasil penemuan dan pemikiran beliau.
Rentetan
kejadian, ujian-ujian dan karya-karya beliau telah membawa kepada
terhasilnya sebuah karya agung, satu magnum opus yang dinamakan sebagai Organon
of Rational Medical Science, pada tahun 1810. Melalui karya inilah
beliau berjaya menyampaikan (kepada) dan berkomunikasi dengan pengamal
sezaman, sesudah beliau sehingga kepada pengamal-pengamal atau doktor
homeopati pada hari ini. Mempraktik amalan perubatan homeopati tanpa
memahami Organon adalah satu tragedi yang tidak terperikan.
Jika kita
membaca dan menggali sejarah dan catatan-catatan berkaitan dengan Dr. Samuel
Hahnmeann, kita pasti bersetuju menyimpulkan bahawa beliau memang dilahirkan
sebagai pencari kebenaran, walaupun terhad kepada amalan perubatan dan
amalan harian semasa. Beliau sentiasa bersedia untuk mengubah atau
memperbaiki idea-ideanya supaya selari dengan fakta. Beliau juga tidak
teragak-agak untuk mengakui kesilapan-kesilapannya sekiranya fakta dan
pengalaman benar-benar berlawanan dengan prinsip yang dipegangnya.
Buku Organon
Perubatan ini ditulis dalam stail aforism (para dengan nombor-nombor) tetapi
terdapat kesinambungan dan urutan aliran pemikiran yang logik bagi setiap
bahagian atau aforisme. Buku ini juga sudah melalui enam edisi penerbitan.
Lima
edisi yang terawal telahpun diterbitkan semasa Dr. Hahnemann masih lagi
hidup. Edisi ke enam berjaya diselesaikan oleh Dr. Hahnemann pada tahun
1842. Namun apabila beliau meninggal dunia pada 2hb Julai 1843, buku Organon
edisi ke enam belum sempat diterbitkan. Buku Organon Perubatan (Organon
of Medicine) edisi ke enam hanya dapat diterbitkan pada tahun 1921
melalui inisiatif Dr. William Boericke.
Pelbagai
Edisi Organon
Berikut ialah
tarikh-tarikh di mana setiap edisi Organon Perubatan diterbitkan:
Edisi Pertama
Diterbitkan pada
1810 di Torgau
Terdapat 271 Aforisme
Tajuk – Organon of Rational Medical Science (Organon Der
Rationellen Heilkunde)
Diterjemahkan ke Bahasa Inggeris oleh C. E. Wheeler, pada 1913.
Di
atas aforisme pertama ada ditulis ‘Organon of The Healing Art’. Edisi
pertama tidak mempunyai daftar kandungan.
Edisi Kedua
Diterbitkan pada 1819, di Leipzig
Terdapat 315 Aforisme
Tajuk – Organon of The Healing Art (Organon Der Heilkunst)
Diterjemahkan oleh Ernest George von Burnnon, dalam bahasa Peranchis, pada
1824.
Pada
edisi kedua ini, tajuk buku Organon telah ditukarkan. Sajak yang dimuatkan
di dalam edisi pertama juga digantikan dengan ‘Aude Sapere’, yang bermaksud
‘berani menjadi bijaksana’ (dare to be wise).
Edisi Ketiga
Diterbitkan pada
1824, di Koethen
Terdapatt 317 Aforisme
Tajuk – Organon of The Healing Art (Organon Der Heilkunst)
Tiada perubahan
besar.
Edisi Keempat
Diterbitkan pada
1829, Koethen
Terdapat 292 Aforisme
Tajuk – Organon of The Healing Art (Organon Der Heilkunst)
Diterjemahkan oleh Charles H Deurient, ke bahasa Inggeris, pada tahun 1833
Buat
pertama kalinya, Teori Penyakit Kronik telah dimasukkan ke dalam Organon. Di
dalam aforisme ke 9 edisi ini, Dr. Hahnemann menyatakan bahawa sebab
fundamental semua penyakit kronik ialah ‘Miasma Kronik’ (Chronic Miasms)
dan di dalam aforisme ke 72, beliau beliau menyatakan bahawa penyakit kronik
(chronic diseases) adalah disebabkan oleh ‘infeksi dinamik miasma
kronik (dynamic infection of chronic miasm).
Pada edisi ke
empat juga satu Pengenalan kepada Organon (Introduction to Organon)
telah diperkenalkan.
Edisi Kelima
Diterbitkan pada
1833, di Koethen
Terdapat 294 Aforisme
Tajuk – Organon of The Healing Art (Organon Der Heilkunst)
Diterjemahkan oleh Robert Ellias Dudgeon, ke bahasa Inggeris, pada tahun
1849 dan 1893. Juga diterjemahkan oleh C. Wesselehoft.
Edisi ini
memperkenalkan dua pendekatan baru– Doktrin Tenaga Hayat (Doctrine of
Vital Force), dan Doktrin Dinamisasi Ubat (Doctrine of Drug
Dynamization).
Edisi Keenam
Diterbitkan pada
1921, ditulis di Paris
Mengandungi 291 Aforisme
Tajuk – Organon of Medicine
Diterjemahkan oleh William Boericke, dalam bahasa Inggeris, pada tahun 1921.
Tajuk Buku
‘Organon’
Perkataan
‘Organon’ berasal daripada perkataan Greek, ‘Organum’. Organum membawa makna
‘instrumen pengetahuan’ (instrument of knowledge). Perkataan
‘Organon’ pertama kali digunakan oleh ahli falsafah Greek yang bernama
Aristotle (384-322 BC) apabila membicarakan tentang logik. Kemudian, Franics
Bacon (1561-1626), seorang ahli falsafah Inggeris turut menggunakan istilah
tersebut dalam tulisan berkaitan perjanjian logiknya bertajuk ‘Novum
Organum’. Besar kemungkinan hasil kerja Aristotle dan Bacon telah
mempengaruhi Dr. Hahnemann untuk menamakan bukunya “Organon”.
Jika dalam edisi
pertamanya, Dr. Hahnemann menamakan buku beliau ‘Organon of the Rational
Medical Science’. Namun mulai edisi ke 2 dan seterusnya, beliau telah
menukarkan tajuk itu kepada ‘Organon of the Healing Art’.
Edisi ke Lima
dan ke Enam
Seperti
disebutkan lebih awal dalam pengenalan buku Organon Perubatan ini, edisi ke
lima diterbitkan semasa hayat Dr. Hahnemann. Tetapi edisi ke enam hanya
diterbitkan puluhan tahun selepas kematian Dr. Hahnemann. Masalahnya ialah
perubahan antara kedua edisi buku Organon itu teramat besar sehingga tidak
semua pengamal homeopati boleh menerima saranan perubahan itu.
Beberapa isu
penting antara kedua edisi tersebut ialah: Pertama sekali, iaiitu Tenaga
Hayat (Vital Force) telah digantikan dengan Prinsip Vital (Vital
Principle). Kedua, isu berkaitan dengan skala potentisasi atau
perkuatan-kuasa (potentization). Ketiga, isu skala 50 Milesimal (50
Millesimal scale) yang hanya terdapat dalam edisi ke enam. Selain itu,
terdapat juga perubahan dalam penyediaan, pengurusan dan pengulangan
pengambilan ubat.
Kandungan
Organon Perubatan (Edisi Boericke)
Organon
Perubatan (Organon of Medicine) edisi terjemahan William Boericke
boleh dianggap paling popular. Di dalamnya mengandungi kedua-dua edisi
Organon yang terakhir. Di dalamnya mengandungi Kata Pengantar, Isi Kandungan
dan Pengenalan sebelum semua aforisme dipaparkan. Aforisme Organon edisi ke
lima terdapat sebanyak 294, sementara dalam Organon edisi ke enam, kita
dapati ia dikurangkan kepada 291 aforisme sahaja.
Buku Organon
Perubatan sebagaimana dalam buku terjemahan Inggeris oleh William Boericke
juga boleh diagihkan kepada dua bahagian. Bahagian-bahagian dan maklumat
secara kasar bagi setiap bahagian adalah:
A.
Bahagian Teori atau Doktrin (§ 1-71)
Bahagian ini menceritakan beberapa konsep dan doktrin dalam amalan perubatan
homeopati, seperti:
1. §
1-4: mengenai misi, tugas, kerja-kerja dan tanggungjawab seorang doktor. Ia
juga menjelaskan konsep kesembuhan yang sebenar.
2. § 5
– 18: mengenai pengetahuan mengenai penyakit dan tenaga vital (vital
force).
3. §
19 – 27: mengenai pengetahuan tentang ubat (dadah/penawar).
4. §
28 – 69: mengenai pengetahuan tentang bagaimana memilih dan memberikan
remedi; apakah perbezaan kaedah-kaedah seperti alopati, antipati, homeopati?
Apa yang akan berlaku apabila dua penyakit dinamik bertemu dalam tubuh
badan? dan lain-lain.
Bahagian aforisme 1 hingga 70 ini juga menerangkan sikap atau pandangan Dr.
Hahnmeann terhadap penyakit, tindakan ubat dan pemilihan serta pengurusan
remedi.
Aforisme-aforisme yang awal berusaha menangani 3 persoalan pokok:
·
Apakah yang boleh disembuhkan dalam penyakit?
·
Apakah penyembuhan dalam ubat-ubat?
·
Bagaimana mengamalkan pengetahuan mengenai ubat terhadap pengetahuan
mengenai penyakit?
B.
Bahagian Praktikal atau Amalan (§ 72 – 291)
Bahagian Praktikal dalam Organon merangkumi sebahagian besar aforisme yang
menjadi landasan bagi amalan homeopati. Bahagian ini membincangkan mengenai
konsep-konsep berikut:
1. §
72 – 104: Bagaimana seorang doktor itu menentukan apa yang perlu diketahui
bagi tujuan menyembuhkan penyakit? Di sini Dr. Hahnemann memberi justifikasi
mengapa penyakit-penyakit itu wajar dibahagikan kepada penyakit akut dan
kronik, dan kemudiannya memberi garis panduan mengenai kaedah pengambilan
kes.
2. §
105 – 145: Bagaimana doktor boleh mendapatkan pengetahuan mengenai kuasa
patogenik ubat-ubat? Di sini Dr. Hahnemann menunjukkan peraturan-peraturan
bagi menguji-buktikan ubat-ubat (penawar) ke atas manusia yang sihat.
3. §
146 – 285: Apakah kaedah atau cara yang paling sesuai dalam menggunakan
agen morbid buatan (ubat-ubat) demi menyembuhkan penyakit tabii?
-- 3a. § 164 –
263: membincangkan mengenai pemilihan dan kaedah pengurusan remedi-remedi.
-- 3b. § 264 –
285: Dalam aforisme seterusnya, Dr. Hahnemann membicarakan tentang teori
dinamisasi ubat dan farmasi homeopati. Di sini beliau memaklumkan arahan
dalam mencari keserupaan di antara ubat dan penyakit ; pemilihan dan
pengulangan dalam pemberian dos ; penyediaan ubat-ubatan ; diet dan regimen
yang harus diikuti.
4. § 280 – 291:
Kemudiannya, Dr. Hahnemann membincangkan faedah-faedah agen-agen terapeutik
lain selain ubat-ubatan, seperti:
·
§
286-287 – Magnetisme dan Elektrisiti
·
§
288-289 – Mesmerisme
·
§
290 – Urut (Massage)
·
§
291 – Mandian (Bath)
Dengan kemasukan
perbincangan mengenai agen-agen terapeutik lain, kita lihat seolah-olah Dr.
Hahnemann ingin memasukkan semua kemungkinan sistem perubatan dalam membantu
merawat penyakit yang dihidapi manusia. Demikian juga dalam sesetengah
aforisme yang diutarakan itu, kita dapati penerangan yang hendak diberikan
itu sangat terhad sehingga beliau mesti mencari satu cara yang boleh
membantu hasrat beliau.
Justeru, di
dalam Organon edisi ke lima dan ke enam Dr. Hahnemann telah menggunakan
kaedah penerangan melalui nota kaki dengan banyak. Di sebahagian
aforisme-aforisme itu, nota kakinya adalah jauh lebih panjang daripada
aforisme itu sendiri.
Bagaimanapun, di
dalam Organon Perubatan edisi Bahasa Malaysia ini, kita mengutamakan
aforisme-aforisme itu lebih daripada yang lain. Nota kaki tidak dimasukkan,
tetapi jika dirasakan teramat penting, penulis memberi ulasan ringkas yang
dapat dirumus daripada nota kaki yang asal. Bagaimanapun, ada masanya
petikan-petikan kenyataan Organon turut dikepilkan bersama di dalam nota
kaki.
|