DRHATTA DOT COM: KONSULTAN HOMEOPATI ONLINE HBI
.gif){kind=small}
|
\ |
||
|
SINOPSIS BUKU ke 15 terbitan HBI (HOMEOPATHIC PUBLISHER in BAHASA MALAYSIA)
PERUBATAN HOMEOPATI: TEORI & PRAKTIS
Terbit: 2022 Buku
ini diberi nama Perubatan Homeopati: Teori & Praktis, sebagai satu tajuk
bagi versi baharu buku yang pertama kali kami terbitkan pada tahun 1997,
iaitu Perubatan Homeopati. Di dalam buku yang diterbitkan sempena Sambutan
Jubli Perak buku yang pertama dikeluarkan oleh HBI dahulu, kami upgredkan
bentuk dan kandungannya. Isinya menjadi lebih padat dengan kandungan lebih
dua kali ganda daripada buku terdahulu, diterbitkan dengan saiz yang lebih
besar, mengandungi gambar-gambar berwarna-warni, dan ditambahkan dengan dua
bab khusus berkaitan dengan isu-isu semasa. Kami telahpun ikhtiarkan supaya bahan yang
telah menjadikan buku pertama dahulu istimewa, mudah dan diminati ramai
tidak diketepikan dalam penerbitan buku tahun 2022. Di samping bahannya
dikekalkan, isi-isi yang bermanfaat dan menarik dimasukkan sebagai
penambahbaikan kepada buku yang kekal menjadi kegemaran ramai peminat
homeopati itu. Yang paling menarik ialah, buku ini menjadi sangat relevan kerana ia memasukkan dan membicarakan topik semasa berkaitan pandemik Covid19 dan permasalahan vaksinasi. Pembicaraannya yang melebar termasuk berkaitan remedi-remedi semasa pandemik dan ketika dalam gawat kesan-kesan sampingan vaksinasi akan menarik pembaca sekalian, terutama peminat-peminat homeopati. Saranan penyelesaian isu-isu tertentu yang bersifat semasa merupakan perencah tahap tinggi di mana isu-isu semasa seperti ini belum pernah dibicarakan di dalam mana-mana penerbitan di Malaysia, khususnya daripada kacamata perubatan homeopati. Buku ini pasti sangat berguna dan bersesuaian untuk dijadikan teks bagi pelajar-pelajar tahun satu di institusi pengajian tinggi. Oleh kerana kandungannya yang banyak dengan istilah-istilah khusus homeopati - maka para pembaca awam disaran mengambil sekurang-kurang satu atau dua kursus homeopati melalui persatuan atau mereka yang berkemahiran dalam ilmu perubatan homeopati. Dengan adanya buku ini, tidak bermakna buku terdahulu ketinggalan zaman, bahkan buku tersebut masih kekal relevan sebagai buku rujukan untuk kursus-kursus pengenalan kepada perubatan homeopati. Kami percaya penerbitan buku "Perubatan Homeopati: Teori & Praktis" ini akan menyemarakkan lagi semangat, cinta dan usaha untuk mendalami ilmu berkaitan perubatan homeopati.
PETIKAN SEJARAH PERUBATAN HOMEOPATI
PENDAHULUAN Homeopati atau dalam bahasa Inggerisnya “homoeopathy” berasal daripada dua perkataan, iaitu “homoios” dan “pathos.” Homoios bermakna ‘serupa’ atau ‘seumpama’. Sementara pathos membawa maksud ‘penderitaan’, ‘perasaan’ atau ‘penyakit’. Dengan itu, homeopati merujuk kepada cara “merawat penyakit atau pesakit menerusi prinsip serupa dengan yang serupa.” Dalam hal ini, ‘yang serupa’ merujuk kepada simptom-simptom (dahulu biasa disebut semboyan-semboyan) atau “simptoms”. Apa yang dimaksudkan dengan simptom yang serupa di sini ialah sekiranya seseorang itu mengalami simptom-simptom penyakit seperti loya dan muntah, maka ia akan dirawat secara homeopati dengan remedi yang mampu mengeluarkan simptom-simptom loya dan muntah yang serupa. Itulah maksud daripada perkataan “homoeopathy” pada asasnya. Dari segi sejarah, konsep dan undang-undang fundamental homeopati ini telah bermula sejak zaman Hippocrates, iaitu pakar perubatan Greek yang hidup pada kurun ke 5 sebelum Masehi. Beliau pernah menulis: “By similar things a disease is produced and through the application of the like, it is cured.” Yakni, menerusi benda yang serupa sesuatu penyakit itu terjadi dan menerusi aplikasi yang serupa ianya disembuhkan. Konsep dan undang-undang fitrah tersebut juga dimaklumi oleh Paracelsus, iaitu ahli perubatan German abad ke 16 Masehi. Namun Dr. Samuel Hahnemannlah orang yang pertama yang mengasaskan konsep ini menjadi suatu sistem perubatan yang saintifik dan sebagai alternatif kepada sistem ortodoks. Lantas beliau menamakan sistem itu “homoeopathy.” SEJARAH PENGASAS DAN PERKEMBANGAN HOMEOPATI Sejarah Awal Hahnemann Christian Friedrich Samuel, iaitu nama sebenar yang diberikan kepada Dr. Samuel Hahnemann, merupakan seorang ahli perubatan berbangsa German yang di lahirkan di Meissen, German Timur pada tahun 1755. Melalui bimbingan ayahnya, Christian Hahnemann, beliau membesar sebagai seorang yang berdisiplin. Semasa menerima pendidikan tinggi di Meissen, beliau dianggap seorang pelajar yang cerdas dan pintar. Pada masa itu, beliau sudahpun menguasai beberapa bahasa selain daripada bahasa German. Kemudian pada tahun 1775, beliau memasuki Universiti Leipzig untuk mempelajari ilmu perubatan. Dua tahun kemudian, beliau meninggalkan universiti tersebut dan menetap di Vienna dan Transylvania. Di sana beliau mempelajari lebih banyak bahasa. Beliau dikatakan dapat menguasai bahasa Latin, Arab, Greek, Inggeris, Perancis dan Sepanyol dengan baik, selain daripada bahasa ibundanya. Walaubagaimanapun, beliau mengambil keputusan untuk menamatkan pengajian perubatannya di Universiti Erlangen di mana beliau telah dianugerahkan ijazah Doctor of Medicine pada 10 hb. Ogos 1779. Karier Dr. Hahnemann Dr. Hahnemann memulakan kariernya sebagai pengamal perubatan di Hettstedt, iaitu sebuah perkampungan galian di Saxony. Sewaktu di Hettstedt, beliau merasa sedih dan kesal kerana tidak dapat memberi rawatan yang berkesan dan sempurna memandangkan keadaan hidup para pelombong serta keluarga mereka yang sangat susah. Lagipun, amalan perubatan pada waktu itu sangat mementingkan pembuangan penyakit dan pembedahan yang terpaksa melalui proses yang memeritkan pesakit sekalipun pembedahan itu tidak begitu perlu dan mendesak. Selain itu, ubat-ubat dalam dos kasar dan berbahaya begitu mudah diberikan kepada pesakit-pesakit yang didapati sukar untuk disembuhkan. Perkara ini membuat Dr. Hahnemann bertambah yakin bahawa apa yang sebenarnya terjadi ialah ‘lebih ramai manusia mati disebabkan rawatan berbanding kerana penyakitnya.’ * * * * * PENGARUH HAHNEMANN DI GREAT BRITAINAgak lama sebelum kematian Hahnemann, amalan perubatan homeopati telah mula berkembang ke dua buah negara yang berpengaruh, iaitu Great Britain dan Amerika Syarikat. Queen Adelaide, permaisuri King William IV England, dan anak saudara Duke Ernst of Saxe - Coburg-Gotha dikreditkan sebagai orang yang membawa masuk homeopati ke England. Sementara itu, Duke Ernst disebutkan sebagai individu yang bertanggungjawab membawa Dr Hahnemann ke Georgenthal pada 1792 sebagai seorang doktor yang bertugas dan bertanggungjawab ke atas rumah sakit (asylum) di sana. Pada 1835, Queen Adelaide mengarahkan Dr. Johann Ernst Stapf, iaitu salah seorang pelajar kepercayaan Dr. Hahnemann ke Windsor Castle untuk melaksanakan rawatan. Apabila anak saudara lelaki Queen Adelaide, Prince Albert of Saxe -Coburg-Gotha tiba di England untuk mengahwini Queen Victoria pada tahun 1840, beliau memperbaharui naungan Diraja (Royal patronage) terhadap perubatan homeopati. Doktor British yang pertama membawa homeopati ke Great Britain adalah Dr. Frederick Harvey Foster Quin. Beliau menemui Dr. Hahnemann di Kothen, dalam tahun 1826 dan belajar dengan Hahnemann di Paris pada tahun 1830an. Dr. Quin banyak mengembara di Eropah dan pernah pada satu masa mempunyai praktis homeopati di Naples. Kemudian beliau dilantik sebagai Doktor Diraja kepada bapa saudara Queen Victoria, yang bernama Leopold. Dalam tahun 1832 beliau membangunkan praktis di London dan antara tetamu yang dirawat beliau termasuk keluarga Charles Dickens, Lanseer dan Thackeray. Quin menubuhkan British Homeopathic Society pada tahun 1844 dan menjadi Presidennya yang pertama. Perkembangan homeopati di Britain adalah rancak antara tahun-tahun 1950-1900. Beberapa hospital homeopati ditubuhkan. Hospital homeopati yang pertama diasaskan oleh Dr. Quin pada tahun 1849/50, dan ia dikenali dengan nama London Homoeopathic Hospital. Selepas itu, nama itu ditukar kepada Royal London Homoeopathic Hospital. Pada tahun 1887, telah ditubuhkan pula Liverpool Hahnemann Hospital yang beroperasi sehingga ia ditutup pada tahun 1976. Antara hospital lain yang ditubuhkan dalam tempoh itu ialah The Glasgow Homoeopathic Hospital dan The Bristol Homoeopathic Hospital. Satu kelebihan yang terdapat di United Kingdom ialah sokongan yang kuat terhadap homeopati yang diberikan oleh keluarga Diraja. Bermula daripada Queen Adelaide sehingga ke keluarga Diraja pada masa kini, hampir kesemuanya mendapat perkhidmatan rawatan homeopati tanpa ragu. King George V dan Queen Mary dirawat secara homeopati sepanjang hidup mereka, dan atas permintaan Queen Mary, seorang doktor homeopati Diraja telah dilantik buat pertama kalinya. Bahkan Sir John Weir (1879-1971), yang pernah dilantik sebagai Doktor Diraja telah menyampaikan khidmat rawatan homeopati kepada enam keturunan Diraja. ketibaan HOMEOPATi ke amerika syarikatDi Amerika, homeopati mula diperkenalkan oleh Dr. Hans Burch Gram, yang merupakan murid kepada Dr. Lund, yang menuntut secara langsung dengan Dr. Hahnemann. Dr. Gram membuka praktis homeopati pertama di Bandar New York, Amerika Syarikat pada tahun 1825. Dr. Gram juga mempunyai seorang kawan dan murid yang dikenali sebagai Dr. John Gray, yang dikreditkan dengan usaha mengembangkan homeopati kepada rakan-rakan dalam perubatan di Indiana, Illinois, Canada, Connecticut dan Massachusetts. Meskipun Dr. Hans Burch Gram dianggap sebagai perintis homeopati di Amerika Syarikat, namun Dr. Constantine Hering diangkat sebagai “Bapa Perubatan Homeopati” di Amerika. Dr. Constantine Hering yang berasal dari German, tiba di Amerika Syarikat pada tahun 1833. Sebagai seorang pelajar beliau pernah diminta supaya menulis tesis untuk menyangkal perubatan homeopati. Tetapi selepas beliau mengulangi eksperimen terhadap Cinchona sebagaimana Dr. Hahnemann, dan jari telunjuknya yang menjadi gangren akibat luka semasa pembedahan autopsi berjaya dirawat dan disembuhkan secara homeopati, beliau telah beralih kiblat kepada ilmu perubatan homeopati.
[ 2 ] PERKEMBANGAN HOMEOPATI DI MALAYSIA
PERMULAAN HOMEOPATI DI MALAYSIA Homeopati dilaporkan telah dibawa masuk ke Malaya oleh orang-orang India sebelum tahun 1912 lagi. Ini dimaklumkan oleh Dr. Burhanuddin di dalam kertas kerja ceramahnya bertajuk “Sepintas Lalu Perkembangan Ilmu Perubatan” pada tahun 1962. Meskipun Frederick C. Colley ada menyebut bahawa homeopati telah diperkenalkan oleh migran Hindu dari India dan dikembangkan ke Semenanjung Tanah Melayu, namun beliau tidak mencatatkan masa atau tahun secara tepat. Satu tarikh yang hampir sama dengan Dr. Burhanuddin boleh didapati daripada naskhah tulisan jawi “Buku Keputusan Elmu Dukun (Homoeopathy)” karya Col (Prof) Azim Saunde Rajah (1867-1978). Ini dimaklumkan oleh Prof A. S. Rajah sendiri yang mencatat bahawa beliau sudah mengamalkan homeopati selama 30 tahun sebelum menerbitkan buku kuliah tersebut pada 1935. Masalahnya hanyalah kita tidak dimaklumkan di mana lokasi beliau dalam tempoh tersebut. Tetapi ini bermakna homeopati sudah diamalkan sejak tahun 1905 oleh Col (Pof) Dr. A. S. Rajah. Ini adalah transliterasi daripada buku tulisan jawi tersebut: "...dengan Bahasa Melayu ialah tujuan menyenangkan umat Melayu Semenanjung. Pengertian-pengertian yg tertulis dan gambar yang diterakan di buku hubat-hubatan homeopati dan asuhan ialah semata-mata asas pengetahuan saya selama 30 tahun menjadi sebagai tabib homeopati keranapun pengertian-pengertian ini disusunkan dan dihimpun dijadikan sebaik-baik buku bagi kegunaan ramai lebih-lebih pihak yang jauh dari pekan yang sukar dapat tabib secara ini dan waktu yang lazim " Penemuan naskhah tulisan jawi “Buku Keputusan Elmu Dukun (Homoeopathy)” yang dipercayai dibantu tulis oleh murid atau orang paling hampir dengan Prof A. S. Rajah yang dicetak (tulisan jawi) pada tahun 1935 itu juga memberi petunjuk bahawa kuliah homeopati pernah dibuat lebih awal daripada yang dilaporkan oleh Prof Mohd Nor Noordin. [ 3 ] FALSAFAH PERUBATAN HOMEOPATI [ 4 ] PENGENALAN KEPADA AMALAN FARMASI HOMEOPATI [ 5 ] RAWATAN ‘FIRST AID’ HOMEOPATI [ 6 ] PENGENALAN MATERIA MEDIKA [ 7 ] GARAM TISU BIOKIMIA [ 8 ] PERANAN HOMEOPATI DALAM EPIDEMIK [ 9 ] ISU VAKSIN DAN PERANAN HOMEOPATI
VAKSIN DALAM ORGANON Di dalam aforisme 46, Organon of Medicine, Dr. Hahnemann ada mencatatkan bahawa: “Smallpox coming on after vaccination, as well on account of its greater strength as its great similarity, at once removes entirely the cow-pox homoeopathically, and does not permit it to come to maturity; but, on the other hand, the cow-pox when near maturity does, on account of its great similarity, homoeopathically diminish very much the supervening smallpox and make it much milder8, as Muhry9 and many others testify.” Atau maksudnya: “Cacar yang timbul selepas vaksinasi, juga disebabkan oleh kelebihan dalam kekuatan yang melebihi dalam keserupaannya yang besar, dengan segera mengenepikan seluruh penyakit cacar lembu secara homeopati, dan tidak mengizinkannya berkembang menjadi matang; tetapi, sebaliknya, apabila cacar lembu sudah mendekati matang, disebabkan oleh keserupaannya yang besar, menghapuskan cacar yang menyerang secara homeopati, dan menjadikannya lebih ringan8, sebagaimana Muhry9 dan mereka yang lain memberikan keterangan.” Di dalam Organon edisi ke 6, Dr. Hahnemann memasukkan di dalam nota kaki frasa berikut: “Nampaknya ini yang menjadi penyebab kepada fakta yang luar biasa manfaatnya terutamanya sejak agihan umum vaksinasi cacar lembu Janner, cacar yang menyerang manusia tidak akan lagi muncul sebagai epidemik atau menjadi virulen sebagaimana 40-45 tahun sebelumnya di mana bila satu pekan dilewati virus ia hilang sekurang-kurangnya setengah dan kerap kali tiga per empat kanak-kanak akibat kematian oleh wabak yang menyengsarakan.” [Nota kaki 8] [ 10 ] HOMEOPATI DAN ISLAM PENGENALAN Sekali lagi kami tegaskan tulisan pada tajuk ini seperti yang kami utarakan dua puluh lima tahun yang lalu bahawa perubatan adalah satu aspek yang tidak boleh dipisahkan dalam Islam. Hal ini sememangnya telah jelas sebagaimana yang kedapatan dalam sirah RasuluLlah s.a.w. dan ajaran Islam yang maha suci. Salah satu hadis RasuluLlah s.a.w. riwayat Imam Muslim ada menerangkan, iaitu: “Setiap penyakit ada ubatnya, jika tepat ubatnya, maka ia akan sembuh dengan izin Allah.” Dengan itu nyatalah hadis ada menyuruh dan menganjurkan umatnya berubat. Daripada hadis di atas juga, dapat disimpulkan bahawa terdapat sekurang-kurangnya tiga pengajaran yang boleh dijadikan renungan. Pertama: Kalau ada penyakit mesti ada ubatnya. Dan ini dijelaskan oleh hadis riwayat Ahmad, “Sesungguhnya Allah tidak akan menurunkan sesuatu penyakit, kecuali Dia telah menurunkan pula ubatnya, melainkan ubat kelemahan kerana tua.” Kedua: Pemilihan ubat mesti tepat dengan penyakit. Persoalan bagaimanakah rupa ubatnya, sistem mana yang terpakai, atau dari manakah sumber ubat tersebut adalah suatu hal yang lain. Sejak zaman pra sejarah lagi sehinggalah ke hari ini pelbagai rupa ubat dan pelbagai sistem rawatan yang digunakan. Umumnya apabila suatu ubat yang diberikan itu serasi dengan penyakit atau pesakitnya, kesembuhan segera menyerlah. Ini menunjukkan bahawa unsur `keserupaan’ tadi menjadi perkara paling pokok kerana keserasian itu adalah suatu hal yang tidak dapat tidak, sekalipun ada sistem rawatan yang cuba seakan menafikannya. Ketiga: Ubat-ubat yang dipilih itu tidak semestinya menyembuhkan. Pesakit itu akan sembuh hanya dengan izin Allah s.w.t. jua. Perkara ini mungkin di luar bidang sains. Tetapi telah banyak berlaku fenomena-fenomena yang tidak dapat diterangkan oleh sains moden. Hanya ahli sains yang beragama memahami perkara ini dan menerima hakikatnya.
(Kandungan buku ini juga terdapat di dalam eBook "e-Pengamal 2024")
2. Homeopati: Perubatan Alaf Baru 4. Penyakit Kanak-Kanak & Rawatan Homeopati 8. Kamus Istilah Perubatan Homeopati 9. Pengantar Falsafah Perubatan Homeopati 10. Simptom-simptom Penyakit Dan Rawatan Homeopati 11. Materia Medika Terapeutik Teew 12. Organon Perubatan Homeopati
13.
14.
Materia Medika Homeopati
(3 Jilid)
15.
Perubatan Homeopati: Teori & Praktis
|
||
| © HBI Health & Homoeopathy Centre 2024. | © Mohamed Hatta Abu Bakar, HMD 2024 (New Version - updated) | |
